• تاریخ انتشار : شنبه 5 شهریور 1401 - 3:52
  • کد خبر : 3549
  • چاپ خبر

ضرورت افزودن مبحث هنر آیینی تعزیه در متون دانشگاهی

یک محقق تعزیه و مدرس دانشگاه با اشاره به قابلیت های گوناگون هنر آیینی تعزیه درجنبه های مختلف فرهنگی، اجتماعی، سیاسی واعتقادی گفت: به رغم ظرفیت تعزیه ایرانی در عرصه هنر، تاریخ، شعر و ادبیات، حماسه، درام و… به عنوان مهمترین هنرنمایشی دینی در ایران پس از اسلام، در منابع و متون دانشگاهی از جمله در واحد درسی تاریخ فرهنگ و تمدن اسلام و ایران، از آن یادی نشده و به جایگاه مهم آن در سیر هنر در تمدن اسلامی اشاره نشده است.


به گزارش پایگاه خبری افق فارس ، سیدابوالحسن عمرانی اظهار کرد: در عصر حاضر، ظهور و گسترش رسانه های مدرن ارتباط جمعی با به همراه داشتن تکنیک های فنی در شکل و قدرت انتقال پیام در محتوا ضمن ایجاد گسست فرهنگی، داشته های فرهنگی جوامع مختلف را به سوی نابودی سوق داده است. ازاین روی، تبیین جایگاه هنرآیینی تعزیه ایرانی و وجوه مختلف ومتنوع آن درفضای آکادمیک یکی ازراهکارهای حراست ازداشته های اصیل فرهنگی کشور محسوب می شود.
این پژوهشگر حوزه تاریخ، هنر و رسانه افزود: ازآن جهت پرداختن به تعزیه، حایز اهمیت است که این هنرآیینی درادوارمختلف فرهنگ وتمدن اسلامی و در چند مرحله تاریخی با برپایی علنی وگسترده سوگواری حضرت سیدالشهدا، دسته گردانی ها وشمایل پردازیها با آداب ورسوم ویژه در دوره آل بویه، شبیه سازیها وایجادحرکات نمایشی صامت درعصرصفویه ودرنهایت ظهور تعزیه مصطلح باساختار دراماتیک و کلام منظوم در دوره زندیه، در ایران به ظهور و بروز رسید و در سیر تکاملی خود، از وجوه مختلف نسبت به هنرهای نمایشی مغرب زمین باپیشینه طولانی و استحکام ساختار در ادوار پس از رنسانس، برتری قابل ملاحظه ای دارد.
به عنوان مثال ما در تاریخ هنرهای نمایشی ملاحظه میکنیم که در اوایل قرن بیستم ” برتولت برشت ” در پی بنیان تئاتری بر مبنای فاصله گذاری و با ساختاری رویدادگرا با نام epic teatre برآمد که در آن بازیگر ، نقش بازگوکننده و روایتگر را بازی می کند ؛ اما به گواهی تاریخ تئاتر و تحلیل کارشناسان و پژوهشگران حوزه ادبیات نمایشی ، او نه تنها به این هدف دست نیافت که فرضیه هایی که در این باب عنوان و در کارهایش بدان پرداخته بود نیز راکد و بلا استفاده باقی ماند . درحالیکه آنچه او در پی آن بود، قرنهاپیشتر درهنرنمایشی تعزیه ایرانی اجرامی شد وپیام خود را به بهترین شیوه به مخاطب ابلاغ می نمود.
وی با اشاره به ضرورت آشنایی دانشجویان باقدیمی ترین و جامع ترین هنرنمایشی دینی ایران درتاریخ تمدن اسلامی، تأکیدکرد: به نظر میرسد در مبحث«هنردرتمدن اسلامی»درکنارپرداختن به هنرمعماری، هنرهای مستظرفه، هنرموسیقی و…، هنرنمایشی دینی وبه طور ویژه، هنرتعزیه نیزمورد عنایت قرارگیرد و معرفی این هنر، در متون دانشگاهی، به رشته خاص محدود ومنحصرنشود.
سیدابوالحسن عمرانی نویسنده، مستندساز، پژوهشگررسانه ومدرس حوزه و دانشگاه، آثارمختلف پژوهشی وتعزیه شناسی ازجمله تعزیه وتلویزیون، تعزیه وسووشون، تعزیه وتراژدی، ادبیات تعزیه، ادبیات تعزیه، اسلام وهنرهای زیبا ، دین، هنر ورسانه درعصر ارتباطات، و…همچنین تولید مستندهایی به زبان فارسی و انگلیسی درباب معرفی تعزیه ایرانی درکارنامه فعالیتهای پژوهشی و رسانه ای دارد.

لینک کوتاه

برچسب ها

ناموجود
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
نظرات بسته شده است.