«سیدابوالحسن عمرانی» نویسنده این اثر پژوهشی در گفت و گو با خبرنگار ایلنا در لامرد؛ با اشاره به محتوای غنی متون منظوم تعزیه نامه‌ها گفت: هنر آیینی تعزیه با زبان شعر و نظم، غنی‌ترین گنجینه ادبی در میان هنرهای نمایشی به شمار آمده که تمام دیالوگ‌های آن در قالب‌های گوناگون شعر پارسی بیان و ادا  می‌شود.

عمرانی اظهار کرد: باتوجه به اینکه متن تعزیه، از مهم‌ترین عناصر پردازنده این هنر آیینی به شمار می‌رود، در این اثر یاد شده به تحلیل و بررسی شیوه گفتار در متون تعزیه نامه‌ها، اوزان و بحور عروضی اشعار و صنایع لفظی و معنوی مورد استفاده در دیالوگ‌های منظوم تعزیه پرداخته شده است.

این مستندساز و پژوهشگر تعزیه افزود: از آنجاکه دیالوگ‌های تعزیه، دارای تنوع فراوان در قالب و محتوا است، هم با مخاطبان در سطوح مختلف اجتماعی و تحصیلی در ارتباط تنگاتنگ بوده و هم گونه‌های شعر پارسی برای تحلیل ادبی و دراماتیک بوسیله اهل ادب و بلاغت و نیز تحلیلگران حوزه درام و نمایش درخود به همراه دارد.

وی اضافه کرد: در این اثر جدید، ضمن بررسی اشعار اقتباسی شاعران مختلف و استفاده از آن‌ها در نسخه‌های تعزیه، به موضوع تحریف‌های تاریخی و تصحیفات ادبی برخی نسخه‌ها نیز پرداخته شده و راهکار اصلاح این گونه موارد تبیین شده است.  

عمرانی اظهار امیدواری کرد با هدف تبیین بیشتر ویژگی‌های قدیمی‌ترین هنر نمایشی دینی ایران به زودی این اثربه دست چاپ سپرده و روانه بازار نشر می‌شود.

علاوه بر آثار تعزیه پژوهی این نویسنده از جمله «تعزیه و تلویزیون»، «تعزیه و سووشون»، «روایت اول تعزیه درمنطقه تراکمه» و…،  نخستین اثر منظوم وی در قالب مجموعه شعر «دُرواره‌های عشق» درسال ۱۳۷۷ منتشر گردیده و مجموعه دیگری حاوی اشعارفارسی و عربی ایشان آماده چاپ است.

همچنین تولید فیلم‌های مستند تعزیه به زبان‌های فارسی و انگلیسی ازجمله فعالیت‌های تعزیه پژوهی این فیلمساز مولف به شمار می‌آید.